Ayşegülimamoğlukoçlukakademisi

    Yaşadığımız her deneyim bize bizle ilgili bir şey söyler .Her ilişki,iletişim içinde olduğumuz insanlar bize bizle ilgili bir şey söyler.Herşey bize bir ayna .Farkındalık seviyemiz düşük,egomuz yüksek ya da aşağıda olduğu içinde de göremiyor,keşfedemiyor ,anlayamıyoruz.    Herşey bir firsat.Fırsat deyince illa o şeyin  para,iş,..yani maddi olarak bir şey getirmesi gerekmiyor .Fırsat 'ı nasıl tanımlıyor ,bizim için ne ifade ediyorsa onu fırsat olarak görüyoruz.Buda şanslı olup olmadığımız inancı oluşturuyor.İnsan "şanslı,ballı "olduğuna inanırsa "şanslı ve ballı "durumların içinde bulur kendini .Şanslı ,ballı olduğumuz bizim bakış açımızın,düşüncemizin,inancımızın içinde .Birinin ne "sen şanslısın,ballısın"demesiyle şanslı ,ballıyızdır.Ne de "sen şanssızsın"demesiyle şanssız oluruz.Bir gün tanıdığım biri beni biriyle tanıştırmak istedi ancak ben pek istekli değildim.O  kişinin o gün işi çıktı ve tanışamadık.Bana hemen "şanssızmışsın&

            Sevecenlik, doğruluk,dürüstlük,tutarlılık,güven,yardımseverlik,ilgi,dostluk,samimiyet,arkadaşlık,içtenlik,hoşgörü,,nezaket,empati,saygı,değer görmek,sevilmek hepimizin istediği değil mi?Bunlar varoluşumuzu hissettiren,yaşatan olgular.Peki bunları isterken,karşımızdaki herkesten beklerken biz kendimize ve karşımızdakilere bunları sunuyor muyuz,sunmaya,vermeye istekli miyizSunarken ne kadar sunuyoruz ?Hep bir hesap,kitap,ölçü,kriter mi var? Niyet ne?Hep "ben"mi,almak mı beraber var olmak,beraber birbirimizi beslemek,birbirimizin ihtiyaçlarına saygı duymak ,elimizden geldiğince ,yapabildiğimiz kadar "kaş yapayım derken göz çıkarmadan " ve "iyilikten maraz doğar "durumunu yaşamadan, yaşatmadan vermek mi,yapmak mı?      İyi niyetli olduğumuzu idfia ederken neden bir başkasına karşı saldirganlaşıyoruz?Neden evde ,iş yerinde,her hangi bir sosyal grup içinde kendimize hak gördüğünüzü ötekine hak görmüyoruz?Neden evde,otelde,piknikte,sofrada ,...var

   "Nasılım? ve Ne istiyorum?" sorularına cevap verebilmem için "farkındalık"gerekli .Neye karşı?Duyguma,duygularıma,hangi düşünce ve inancımdan o duygunun oluştuğuna,duygunun yarattığı davranışıma,o duygunun bedenimi nasıl etkilediğine,ihtiyaçlarıma,yap istediklerime,değerlerime ,mutlu,huzurlu kılan şeylere ,özlemlerime,...,.....,......karşı.   Neye özlem duyuyorsam o benim ihtiyacımdır aynı zamanda. Ya ertelediğim ,yer vermediğim,bir türlü çeşitli nedenlerle alan açmadığım,açamadığım,korkum,güvensizliıim,...la da şartların uygun oymasını beklediğim ya a henüz farketmediğim içindir.Yapmak ğstediğim bir şeydir.Düşühdüğümde olmasını hem nahbeh hem hental olarak eşit olarak "olsa,olsun"dediıimdir."Ol emri,yaratım "vendiğim ancak şüphe,kaygı ve pek çok neden sürerek adım atmadığım ,mutpaka yapacağım inmek üzere rafa kaldırdığımdır.    Nasılız?Gözlerini açtığında nasıl hissedersin kendini?İşe gitmek,dışarı çıkmak,verdiğin hizmeti yapmak,sunmak için

   Kendi hakkında düşündüklerin neler?Kendinde en çok neleri seviyorsun?Hangi özelliklerini takdir ediyorsun?En son kendini ne zeman takdir ettin?Hangi duruşun,tavrından dolayı kendine"aferin"dedin?Hangi yeteneklerin olduğunu düşünüyorsun?Bilmediğin yanlarını,yeteneklerini,becerilerini  nasıl bilebilir,bulabilir,fark edebilir ve geliştirebilirsin tüm bunları?Kendinle karşılaşmaya ne kadar hazırsın?    Hayatındaki insanlara özellikle en çok muhabbetin olanlara bir bak lütfen!Onlar hakkında rüşüncelerin neler(Onlar neden hayatında?Onların hangi özellikleri seni onlarla ilişkiye soktu ve ilişkini devam ettirmeni sağlıyor?Bu özellikler kendine dair neler fısıldıyor sana?     Suçluluk duygusu ,çekingenlik,kendine kızgınlık,bazen özgüvenli olurken bazen olamamak,hayır demek isterken diyememek gibi pek çok şey o an kendi hakkımızdaki düşüncemizle ilgili.Bir ağaç büyürken "meyve veremem,çiçek açamam,kuruyan yapraklarımı dökemem ", yaprak dökmeyen bir ağaçsa,"eyvah  y

    Yaşamın içinde gayret,azim,çalışmak,emek ne çok.En ufak şeyden erşeyinen büyüğüne,en önemli olandan önemzize,acil olandan olmayana,öncelik olsun olmasın herşeyin  içinde bunlar  var. Biz hiçbirimiz farkında değiliz.Farkında olmadan saatleri,günleri geçirip duruyoruz.Neden ?Böyle olmasına yol açan bakış açınız mı?Bize söylenenler mi?Özsaygı,ezdeğer eksikliği mi?  yaptıklarınızı,kendimize o kadar küçümsüyoruz ki ,yapabildiklerimizi,yaptığımızı herşey gözümüzde sıradan,basit,herkesin yaptığı şeyler olarak göründüğü için.Sahip olduğumuz,bize bahşedilen aklı,zekalı,yeteneği ,edindiğimiz becerilere önemsemediıimiz,değerli bulkadığomız için.Hep başkaları ele kıyasladığımız için.Kıyaslamalar sonucu "onun kadar değil,yeterli değil,öyle olmadı,onun gibi ,aynı sonucu almadım,.."gibi düşüncelerimiz,söylemlerimizden.,........... , ...........,.......gibi kendi azmimizi,gayretimizi,emeğimizi,çalışmamızı küçümsüyoruz.      Bunun tersi durumu da söz konusu.Kendi yaptığını en iyi,en doğ

   Sevgi,şefkat,mutluluk bir beri ile dans eder .Sevgi varsa şefkatte var oda huzuru,mutluluğu getirir.Bu duyguları yaşatan e,yaşamamıza aracı olan, her deneyim ,her durum,birlikte vakit geçirdiğimiz insanlar geçmişimize dair iyilerdir.Zaman zaman başvurduğumuz mutluluk aracı,hatıra,"o zaman olmuştum şimdide de olabilirim,yapabilirim,bu bende , mevcut.."dediklerimiz.    Şefkat insanı mutlu eden ber duygu ,sevgi ile beslenir.Sevginen olmadığı yerde şefkat,merhamet,vicdan şarkısı duyulmaz .Mutlulukta böyle atmosferde nefes alamaz ,oluşmaz,var olamaz.   Sürekli mutlu olmak istiyoruz.Mutlu olmak için sürekli bir seçim durumundayız.Mutlu olma adına yanlış seçimler yapıyor ve ısrarla mutlu etmeyecek yollara giriyoruz . Ne  kadar mutlu olacağımızı,ne kadar sürede mutlu  kalacağımızı öngörmeye çalışıyoruz.Bu da hep yanılmamıza sebep oluyor.Daha fazlasını bekliyor,daha fazlasını istiyoruz.Mutlu olmadığımız,olamadığımız seçimleri de "bu sefer belki olur"düşüncesi ile devam

 Çalışmak ne demek?Çalışkmaktan ne anlıyoruz?P ara kazanmayı mı içerir?Gelir mi getirmeli illa?Karşılığında ücret ödenen her şey mi?Hizmet bedeli mi vardır?     Çalışmak kelimesi,yüklediğimiz anlama göre bizde duygu ,istek oluşturuyor . "Çalışmak kutsal bir şeydir."bu cümleyi çok değer verdiğim,saygı duyduğum,çocuklarını ve manevi çocuklarını çok güzel yetiştirmiş bir hanımefendi,ahbabım,dostum,arkadaşım ve pek çok şey diyebileceğim insan dedi. Çok etkilendim.Ben çalışmayı hiç böyle düşünmedim .Çalışmayı severim,çok kıymetlidir .Ancak "kutsallığı,kutsal olabileceği "apayrı birşey gibi geldi.Çalışmayı,çalışkan olmayı,iş üretmeyi,bir şeye emek vermeyi,çaba harcamayı ve bunun sonunda ortaya bir şey çıkarmayı hep sevdim,sevmeyi sürdürüyorum ,adı,şekli ne  olursa olsun.   Çalışmak,bana göre sadece para getiren,saat karşılığı,hizmet bedeli olan  iş değil sadece.Yapılan şeye,anlama,koşullara,nedene,içinde bulunulan duruma,ihtiyaca,anlama,o andakine ,... ,... ....,......g