Yaşamın içinde gayret,azim,çalışmak,emek ne çok.En ufak şeyden erşeyinen büyüğüne,en önemli olandan önemzize,acil olandan olmayana,öncelik olsun olmasın herşeyin içinde bunlar var. Biz hiçbirimiz farkında değiliz.Farkında olmadan saatleri,günleri geçirip duruyoruz.Neden ?Böyle olmasına yol açan bakış açınız mı?Bize söylenenler mi?Özsaygı,ezdeğer eksikliği mi?
yaptıklarınızı,kendimize o kadar küçümsüyoruz ki ,yapabildiklerimizi,yaptığımızı herşey gözümüzde sıradan,basit,herkesin yaptığı şeyler olarak göründüğü için.Sahip olduğumuz,bize bahşedilen aklı,zekalı,yeteneği ,edindiğimiz becerilere önemsemediıimiz,değerli bulkadığomız için.Hep başkaları ele kıyasladığımız için.Kıyaslamalar sonucu "onun kadar değil,yeterli değil,öyle olmadı,onun gibi ,aynı sonucu almadım,.."gibi düşüncelerimiz,söylemlerimizden.,........... , ...........,.......gibi kendi azmimizi,gayretimizi,emeğimizi,çalışmamızı küçümsüyoruz.
Bunun tersi durumu da söz konusu.Kendi yaptığını en iyi,en doğru,"illa bu böyle yapılır "deyip aynı formda başkalarından da yapılmasını bekleyen insanlar var.Bu kendi emeğine,azmini,gayretini,çalışmayı takdir etmek ,farkında olmak değil başka bir şey.Profesyonel Koç olarak haddimi aşmış mı olurum,teşhis koymaya mı girer bilemiyorum ancak ,"egonun tavan yapması,yüksek ego,kendini beğenmişlik,kibir,mükelmeliyetçilik,özgüven ,özsaygı,özdeğer eksikliği,başkasına güvenmemek ,.....,....narsizm olarak tanımlıyorum.
"Kader ,gayrete aşıktır"diye çok anlamlı,altında öğretici,düşündüren,keşfettiler,fark ettiren bir söz.Yanılmıyorsal Yunus Emre'nin.Yaptığımız herşeyin içinde ne olursa olsun alın teri,gayret,beceri,yetenek,potansiyel saklı.Baştan sağma,özensizde yapsak,istemeye istemeye de yapsak "azim,emek,gayret"var.O nedenle kibir,ego,...yapmadan isim ayretimizikoykadan,etiketleme den,küçük büyük ,...demeden emeğimizi görelim ve saygı dulalım.Kendi emeğine saygı duyan başkasının emeğine de saygı duyar bana göre.Nazıl saygı duyar?"Ne yapıyor ki,görevi zaten,yapmak zorunda zaten,o ne ki,bunuda yapsın artık ,.....,......"gibi söylemlerde bulunmadan.İşte o zaman gayret,emek,çalışma bizim için akdirve beşkalarınınki de değerli,kıymetli olur.O zaman "kader,gayrete aşık olur " ve elimbu sözün anlamı hissedilir ,yaşanır ,saatlerin içinden günlük hayata,günlük hayattan da yaşama akar.Akış olur,bu akış hissedilir.Keşkeler,pişmanlıklar,suçluluk,suçlamalar ,kurban hissetme ......,......ortadan kalkar gibime geliyor İnsan kendi ,yaşadıkları,geçmişi ve hayatla barışık hale gelebilir .Geleceğe dair daha umutlu olabilir.Motivasyon,enerjik hissetme,memnuniyet hali olması ve akışı için bu yaklaşım gerekli değil mi?
"Kader ,gayrete aşıktır"ile çalışmanın,emeğin kutsallığı görülür.Bu cümlenin anlamıve satırlarda anlattıklarımla günlük hayatımızda mutlu olmaya zaman ayırmış oluruz.Kendimiz hakkındaki görüşlerimiz evreler,güçlü yanlarımızı daha çok görmeye,onları sevmeye,sahip çıkmaya başlarız.Mutlu olmak için yer vermemiz gereken duyguları,cozgeçmekiz gereken duyguları ,davranışları fark ederiz.
yaptıklarınızı,kendimize o kadar küçümsüyoruz ki ,yapabildiklerimizi,yaptığımızı herşey gözümüzde sıradan,basit,herkesin yaptığı şeyler olarak göründüğü için.Sahip olduğumuz,bize bahşedilen aklı,zekalı,yeteneği ,edindiğimiz becerilere önemsemediıimiz,değerli bulkadığomız için.Hep başkaları ele kıyasladığımız için.Kıyaslamalar sonucu "onun kadar değil,yeterli değil,öyle olmadı,onun gibi ,aynı sonucu almadım,.."gibi düşüncelerimiz,söylemlerimizden.,........... , ...........,.......gibi kendi azmimizi,gayretimizi,emeğimizi,çalışmamızı küçümsüyoruz.
Bunun tersi durumu da söz konusu.Kendi yaptığını en iyi,en doğru,"illa bu böyle yapılır "deyip aynı formda başkalarından da yapılmasını bekleyen insanlar var.Bu kendi emeğine,azmini,gayretini,çalışmayı takdir etmek ,farkında olmak değil başka bir şey.Profesyonel Koç olarak haddimi aşmış mı olurum,teşhis koymaya mı girer bilemiyorum ancak ,"egonun tavan yapması,yüksek ego,kendini beğenmişlik,kibir,mükelmeliyetçilik,özgüven ,özsaygı,özdeğer eksikliği,başkasına güvenmemek ,.....,....narsizm olarak tanımlıyorum.
"Kader ,gayrete aşıktır"diye çok anlamlı,altında öğretici,düşündüren,keşfettiler,fark ettiren bir söz.Yanılmıyorsal Yunus Emre'nin.Yaptığımız herşeyin içinde ne olursa olsun alın teri,gayret,beceri,yetenek,potansiyel saklı.Baştan sağma,özensizde yapsak,istemeye istemeye de yapsak "azim,emek,gayret"var.O nedenle kibir,ego,...yapmadan isim ayretimizikoykadan,etiketleme den,küçük büyük ,...demeden emeğimizi görelim ve saygı dulalım.Kendi emeğine saygı duyan başkasının emeğine de saygı duyar bana göre.Nazıl saygı duyar?"Ne yapıyor ki,görevi zaten,yapmak zorunda zaten,o ne ki,bunuda yapsın artık ,.....,......"gibi söylemlerde bulunmadan.İşte o zaman gayret,emek,çalışma bizim için akdirve beşkalarınınki de değerli,kıymetli olur.O zaman "kader,gayrete aşık olur " ve elimbu sözün anlamı hissedilir ,yaşanır ,saatlerin içinden günlük hayata,günlük hayattan da yaşama akar.Akış olur,bu akış hissedilir.Keşkeler,pişmanlıklar,suçluluk,suçlamalar ,kurban hissetme ......,......ortadan kalkar gibime geliyor İnsan kendi ,yaşadıkları,geçmişi ve hayatla barışık hale gelebilir .Geleceğe dair daha umutlu olabilir.Motivasyon,enerjik hissetme,memnuniyet hali olması ve akışı için bu yaklaşım gerekli değil mi?
"Kader ,gayrete aşıktır"ile çalışmanın,emeğin kutsallığı görülür.Bu cümlenin anlamıve satırlarda anlattıklarımla günlük hayatımızda mutlu olmaya zaman ayırmış oluruz.Kendimiz hakkındaki görüşlerimiz evreler,güçlü yanlarımızı daha çok görmeye,onları sevmeye,sahip çıkmaya başlarız.Mutlu olmak için yer vermemiz gereken duyguları,cozgeçmekiz gereken duyguları ,davranışları fark ederiz.
Yorumlar