Ayşegülimamoğlukoçlukakademisi

    İlişkilerde, "galip çıkmak mı , haklı olmak mı", "başa çıkmak mı," beraber kazanmak mı(mutlu, huzurlu olmak) önemli?  Haklı olmak, galip gelmek, zafer kazanmak,.... için bakıyorsak olaya ;ego savaşları, kavgalar,  boyun eğmeler, idare etmeler, memnuniyetsizlik, huzursuzluk, "sen susun, bu mudur , parmakla gösterme bitmez.              İster iş hayatı, ister sosyal hayat, ister aile, arkadaşlık, yakın ilişkiler olsun, ister güncel, sokak ilişkileri olsun hepsi yaşam alanımız içinde çok önemli. Kimi yıpratıcı, yorucu, kimi keyifli, huzur veren, geliştiren, kimi geliştirmeye, aşağı çeken, değersizleştirip, özgüveni yıkan.  Kendimizi ilişkiler içinde görüyor, tanıyor, öğreniyor ve geliştiriyoruz. Gölge yanlarımız ilişkilerde saklı.     Kimi ilişkilerimiz bize çok iyi ayna olurken kimi olmaz, kiminde sadece biz aynadır, kiminde karşımızdakiler.Menuniyet duyalım duymayalı her ilişkimiz bize bir şey gösterir, öğretir farkında olursak. Algılarımızı açar, bütün du

Şans ve Şanssızlık Var mı ki?  Yaşamımızda olup bitenlere bakarsak, gerçekten farkındalık kazanarak inceler , sorgularsak aklımızdan, yüreğimizden etkili şekilde geçirdiklerimizin  başımıza geldiğini keşfederiz.   Kontrolümüz dışında olan pek çok şey var. Seçimler hep var, her an seçim yapıyoruz ve yön veriyoruz. Kontrol edebildiklerimiz ve edemediklerimiz  yollarımız üzerinde meydana geliyor, süreci yaşıyor, süreç içerisinde gelişiyor öğreniyor, fark ediyor, deneyim kazanıyor ve sonuçlar alıyoruz.   Düşüncelerimizi, inançlarımızı, kimin cümlelerinden, fikirlerinden inançlarından etkilenip etkilenmemeyi biz seçiyoruz.    Şans var mı? Şanssızlık var mı? Bunu çok düşünüyorum ve bence herkes düşünmeli.Şans ve şans faktörü eğer bir faktör ve etkene bağlıysa bunu biz  insanlar mı uydurduk.Yojss hakikaten bağlı mı bir şeylere?     Fizik, kimya, matematik, ilahi kurallar şansa bağlı gerçekleşmiyor. Sebep, neden, oluşum faktörü, süreç ve sonuç var. Şans diyor mu? ."Şu, şu şans varsa

İnanmanın Gücü      Hermann Hesse Doğu Yolculuğu Romanı  İle    "Keşke izleyeceğim yolu görebilsem! Keşke tek bir adım olsun ileri gidebilsem!" "Sevgili Tanrım, azıcık yardım et bana!"Bu sözleri kaos, umutsuzluk, çaresizlik, karamsarlık yaşadığımız da, çözüm bulamadığımız, korktuğumuz da, güvene, cesarete motivasyona, yaşamımızı değerli kılacak, değerli hissettirecek şeye, şeylere ihtiyaç duyduğumuzda söylüyoruz değil mi? Ya kendi kendimize yüksek sesle, ya iç sesimizle ya da birilerine haykırıyoruz.Sürekli maddi zenginlik düşünen, bunun için yaşayan birileri ile kendini değerleri, yaşam amacı uğruna bir şeye, bir şeylere adayan insanlara göre sanırım bu durumu daha çok hissediyoruz.Hesap kitaplar, mantıksal nedenlerin peşinde değilde inancımızın, yüreğimizde hissettiğimiz o inancın peşinden gitmeyi tercih ediyoruz değer ve dava için yaşayanlar sanki.    Değerli bulduğumuz şeye, şeylere hizmet etmek ruhumuzu arıtıyor, daha iyi hissediyor, umudumuz yeşeriyor daha