Mutluluk nedir? Mutluluk tanımını size mi ait? Mutluluk deyince, "ben şunuşunu anlıyorum, benim için mutluluk şudur"dediğiniz ne var?
Şu an, şimdide, " mutluyum" derken bunu söyleten ne? "Mutsuzum, mutsuz oldum" derken söyleten ne?
Mutluluğunuzu ve mutsuzlupunuzu ne veriliyor? Sizin dışınızda oluşan, size empoze edilen, lafınızı yöneten şeyler mi etkili?
İstekleriniz, ihtiyaçlarınız,yaptıklarınız,yspabikdikleribiz,amacınız,hedefleriniz, Değerleriniz mi etkili?
Oturduğunuz yerde geriye dönüp baktığınızda hayat hikayeniz içinde beler sizin dudağınıza tebessüm, yanağınıza gülümseme, gözünüzde ışıltı oluşturuyor?
Sizce mutluluk anda mı yaşanır? Anda olan, o an yapılan bir şeyle mi ilgili?
İyi hissetmek meselesi mutlu olmak mıdır? Tüm yaptığım koçluk, mentörlük, grup, atölye çalışmaları da şunu duyuyor ve gözlemliyorum:Üniversite öğrencisi, genç , yetişkin, profesyonel,kolej öğrencisi olsun iyi hissediyorum diyerek duygusunu tanımlıyor. "İyi hissetmek derken hangi duygular var "diye sorduğumda ilk söylediği mutluluk oluyor." Başka" diyorum düşünüyorlar.Çoğumuz iyi hissetmeyi mutlu olmak olarak anlıyor ve algılıyor.
Mutluluk sadece ve sadece iyi hissetme meselesi mi?
Mutluluk bir başarı meselesi mi?
Mutluluk hayattan memnun olma meselesi mi?
Gerçekten mutluluk ne? Mutluluk aranması gereken bir şey mi? Aranın a, peşinden koşulunca, şunları yaparsan, şöyle güzel olursan, şunu yersen, fit, kaslı, manken gibi olursan, şu şu ünvana, statüye, mesleğe sahip olursan, şu sitede, şöyle bir evde oturursan, şöyle ilişkilerin olursa,.......... gibi gibi söylenen, verilen mesajlarla elde edilecek bir şey mi? Bireyin bireysel olarak mutluluk için, mutlu olmak için sorumluluğu, yapabilecekleri başkalarının formülleri ile mi mümkün?
İstediğimiz duygusal sonuca ulaşmak adına, ki bunu mutluluk diye algılıyorum çoğumuz gerçekten orada, o anda, o şey olduğunda hissettiğimiz, yaşadığımız şey mutluluk mu? Birlikte gelen diğer duyguların bir bütünü mü mutluluk denen şey? O zaman neden çoğumuz mutlu olmak uğruna çok çabalamamıza rağmen tam tersi davranışlarda bulunup kendimizi mutsuzluğa terk ediyoruz. Burada ne yanlış? Ya da ne eksik? Ya da doğru olduğuna inanıp bize uygun olmayan şey ne?
Mutluluğu aramak, mutlu olmak için çok mücadele vermek yerine önce olanı, durumu, şartları, kendimizi, yaşadığımız hisi kabul etmek ile başlamak mı ilk adım?Ardından hissettiğimiz mutsuzluk duygusundan kaçınmayı bırakmak mı? Ardından bu durumu yaşadığımız andan uzaklaşmak yerine durumu anlamak, gözlemlemek mi? Ardından da "mutluluk tuzağı" na düşmeden düşüncelerimizi gözden geçirmek. Değerlerimize bakarak neye ihtiyacımız olduğunu tespit edebilmek mi?...................... Bu size nasıl geldi?
Sadece ve sadece "mutlu olmak istiyorum" diyorsanız, mutluluğu bulmak, ulaşmak adına inandığınız şeylere bakın lütfen. İsterseniz buna koçluk ile birlikte bakalım. Ne dersiniz?
Yorumlar