Kendini gözlemlemek; "o şeyi " isteyip istemediğimiz hususunda bize bilgi sunar.Kendini gözlemlemek algıladıklarımıza,hislerimizin akışına vermek ,bir takım davranış isteği oluştuğunda bunun peşinden gidip gitmeme konusunda karar vermemizi sağlar.Aklımıza gelen fikir,davranışlar karşısında ,birilerinin talepleri,ricaları,istekleri konusunda " gereklilik mi,mecburiyet mi" bilgisini verir.Bunlara "evet " ya da "hayır "demek için iznimiz olduğunu keşfettirir.
Gereklilik,mecburiyet bize kendimiz için ve başkaları için neye,ne kadar ,hangi şartlarda ,kimlere karşı "izin verdiğimizi, iznimiz olduğunu "gösterir.Kendimizle karşılaştığımız ,yüzleştiğimiz anlar.Bir şeyi seçmek ,bir şeye karar vermek "izni olmak"'la ilgili bir durum.Gücü yettiğine yetecegine inanmak,istemek ,o şeyin gereklilik,mecburiyet olgusunun üstüne çıkartır .
Gereklilik,mecburiyet olgularının arkasında yatan için kendimize izin verirsek bunu gözlemleyebiliriz.Gereklilik,mecburiyetle izin verdiğimiz gibi bunlara izin vermemeyi de seçebiliriz.Bu ,bunlardan kaçmak değil.Sadece istek ve inancın ,Öz'ün olduğu yerde olmayı seçmek.Aslında kendi varoluşuna ,kendi varlığına,kendini kabullenmeye,kendi sorumluluğunu almaya "izni olmak,izin vermek",Öz'ü terk etmemek,Öz'le var olmak,buluşmak,omuz omuza,el ele olmak.
Öz ,bir yere gitmez ,her daim bizle,sadece biz onu görmezden geliriz.Görmezden geldiğimiz için "gereklilik,mecburiyet"lerle boğuşuruz .İznimiz bunlardan yana olduğu sürece hep kurban ,yoksun,değersiz hissederiz.
Öz'ü seçersek ,O'nunla olmaya iznimiz olursa her şey "seçiyorum" 'a,"seviyorum" 'a dönüşür.Kendi doğamızı keşfetme penceresi açılır .Keşfettikçe doğamızdan,doğamızın gücünden yararlanmaya izin vermiş oluruz.Gerekliliklere,mecburiyetlere,geçmişe,geleceğe hapsetmeden kendimizle buluşmanın,kendimizle karşılaşmanın zenginliğini yaşarız.Hayatımızdaki değişim ve dönüşümleri farkındalıkla izleyerek,gözlemleyerek kendimiz olma cesaretimi kutlamış ,kutsamış ,onaylamış olmanın heyecanı,neşesi,coşkusu ,huzuru ,güveni,inancı sarar.
Gereklilik ve mecburiyetlere izin vermek mi ,bunlardan sıyrılmanın iznini vermek ,izni olmak mı? Hangisi?Kendin için konuşabilmenin, kendi kendine tam bir vekalet vermenin seçimi gereklilik,mecburiyet izni doğurur mu?
Gereklilik,mecburiyet bize kendimiz için ve başkaları için neye,ne kadar ,hangi şartlarda ,kimlere karşı "izin verdiğimizi, iznimiz olduğunu "gösterir.Kendimizle karşılaştığımız ,yüzleştiğimiz anlar.Bir şeyi seçmek ,bir şeye karar vermek "izni olmak"'la ilgili bir durum.Gücü yettiğine yetecegine inanmak,istemek ,o şeyin gereklilik,mecburiyet olgusunun üstüne çıkartır .
Gereklilik,mecburiyet olgularının arkasında yatan için kendimize izin verirsek bunu gözlemleyebiliriz.Gereklilik,mecburiyetle izin verdiğimiz gibi bunlara izin vermemeyi de seçebiliriz.Bu ,bunlardan kaçmak değil.Sadece istek ve inancın ,Öz'ün olduğu yerde olmayı seçmek.Aslında kendi varoluşuna ,kendi varlığına,kendini kabullenmeye,kendi sorumluluğunu almaya "izni olmak,izin vermek",Öz'ü terk etmemek,Öz'le var olmak,buluşmak,omuz omuza,el ele olmak.
Öz ,bir yere gitmez ,her daim bizle,sadece biz onu görmezden geliriz.Görmezden geldiğimiz için "gereklilik,mecburiyet"lerle boğuşuruz .İznimiz bunlardan yana olduğu sürece hep kurban ,yoksun,değersiz hissederiz.
Öz'ü seçersek ,O'nunla olmaya iznimiz olursa her şey "seçiyorum" 'a,"seviyorum" 'a dönüşür.Kendi doğamızı keşfetme penceresi açılır .Keşfettikçe doğamızdan,doğamızın gücünden yararlanmaya izin vermiş oluruz.Gerekliliklere,mecburiyetlere,geçmişe,geleceğe hapsetmeden kendimizle buluşmanın,kendimizle karşılaşmanın zenginliğini yaşarız.Hayatımızdaki değişim ve dönüşümleri farkındalıkla izleyerek,gözlemleyerek kendimiz olma cesaretimi kutlamış ,kutsamış ,onaylamış olmanın heyecanı,neşesi,coşkusu ,huzuru ,güveni,inancı sarar.
Gereklilik ve mecburiyetlere izin vermek mi ,bunlardan sıyrılmanın iznini vermek ,izni olmak mı? Hangisi?Kendin için konuşabilmenin, kendi kendine tam bir vekalet vermenin seçimi gereklilik,mecburiyet izni doğurur mu?
Yorumlar