Mutluluk peşindr koşuyoruz. Mutluluğu bize dayatılan şeylerde elde edeceğimizi sanırken, birilerinin işaret ettiği yerlerde ararken yaşayamadan tüketiyoruz, çünkü kendimiz tükeniyoruz.Oysa tüketilecek bir şey değil. Yaşanacak, hissedilecek bir şey. Biz kendimizi duymadığımız için, hep başka yerlerde, başka insanlarda, önümüze konanlarda, dayatılanlarda, ruhumuzla özümüzle eşleşmeyen şeylerde arıyoruz. Oralarda çıkarmaya çalışıyoruz. Sizce de böyle değil mi? Filozoflardan: Epikuros:"Mutlu olmak, bilgeliği aramak ve mutsuzlukları nedenleri olan korkuları ve sıkıntıları tanımaktır." "Ölümden korktuğumuz için acı çekmekten korktuğumuz için ve boş inançlı olduğumuz için mutsuz oluruz. Ölümsüz olmadığımız için üzülürüz ve başımıza gelecek şeyleri düşünürüz sürekli. Sürekli acı çekmekten korkarız, dışımızdaki güçlerin hayatımızı etkilediğini düşünürüz. Bu bizi boş inançlara götürür. Mutlu olmamak için her türlü malzeme...
Yaşama,kendine dair farkındalık kazanmak. Kendinle,seçimlerinle,seçeneklerinle ,çözümlerle yüzleşmek.Kendini keşfetmek.İstesek de istemesek de değişimin,gelişimin her an olduğunu kavramak.Aradığın mutluluğun,huzurun,içsel tatminin,başarının motivasyonun,ruhsal enerjinin zihnimizde olduğunu anlamak.İşte bunlar için yola çıktım ve pedal çevirmeye devam ediyorum.Bireysel koçluk çalışmaları ,grup seminerleri,bireysel- grup eğitimi ,atölye çalışmaları ile birlikte yürümeye davet ediyorum.