Fikirlerimiz,inançlarımız,duygularımız var.Bunlara göre kararlar alır ,seçimler yaparız ve buna göre de yaşamımız,deneyimlerimiz şekillenir.
Bazen aldığımız kararlar,yaptığımız seçimler bizi memnun etmez,bazen memnun eder.Memnuniyetsizliğimiz olduğunda kendimiz gibi memnun olmayan ,memnuniyetsizlik yaşamış,yaşamaya müsait yandaşlar ararız sanki.Bizimle ay mı düşünceye sahip insanlar ararız .Sanki bizimle aynı olayı yaşamış olmalarını,yaşamalarını isteriz.Yandaş düşünceler,inançlar ve duygulara sahip insanların olması mutlu eder sanki bizi. Acaba gerçekten böyle mi?Kendimizi mi kandırıyoruz?Yandaşlığı gerçekten yaşamak zenginlik mi görüyoruz?
Yaşam alanı içinde pek çok şeyde aslında hep kendimize yandaş ararız.Biri bizden farklı düşünüyorsa onun bakışını kendi bakış açımıza çevirmeye çalışırız.Akıl verip yönlendirmeye,yönetmeye calışırız.Bana göre gereksiz enerji harcama,karşımızdakini yorma,enerjisini bozma,huzurunu kaçırma eylemi.Kendi anlık mutluluğumuz için başkasını huzursuz etme.Bu durumu zenginlik olarak giren ve bunu yaşamaktan memnun olanlara birşey demiyorum.
"Farklılık zenginlik" diye söylenir.Bu durumda farklılık,farklı düşünme,farklı kültür,farklı bolluk olmuyor mu?Hep kendimizin aynısını bulma,arama bizi nasıl zenginleştirebilir?Kısa süreli kendimizi iyi hissetme politikasından öteye gitmeyeceğini düşünüyorum.Bir yerlerde kendimiz gibi düşünen,inanan,yaşayan,bakan,hisseden birilerinin olduğunu bilmek güzel,anlamlı .Ancak bunun yüzde olarak çoğunluğa yaymaya çalışmak ilerici,geliştirici,yaratıcı olmadığına inanıyorum.Birbirimizin aynısı olmak yalan,pembe dünyalar sunar.Farklılıkla kendimizi okur,görür,inşa ederiz .
Herşeyin aynı,yanlı,yandaş olduğu durumlar özgünlüğümüzü yok eder.Kendimizi bulamaz tam tersine kendi özümüzden uzaklaşırız .Güvenli olduğumuzu sandığımız limanlarda güvensiz,endişeli,cesaretsiz,enerjisiz oluruz.Değerlerimize yabancılaşırız.Kendimizi gerçekleştiremediğimiz için zenginlik yerine kıtlık hissine,mutsuzluğa,tatminsizliğe gireriz.
Kendine yandaş aramak zenginlik mi?Hakikaten mutluluk,huzur mu?Gerçekten gözlerin Işıl Işıl oluyor,kalbine,bedenine tatlı bir his mi yayılıyor?Ne dersin?Yüzleş,farkına var ve keşfet derim yandaşlığın zenginlik kaynağı olup olmadığını.
Bazen aldığımız kararlar,yaptığımız seçimler bizi memnun etmez,bazen memnun eder.Memnuniyetsizliğimiz olduğunda kendimiz gibi memnun olmayan ,memnuniyetsizlik yaşamış,yaşamaya müsait yandaşlar ararız sanki.Bizimle ay mı düşünceye sahip insanlar ararız .Sanki bizimle aynı olayı yaşamış olmalarını,yaşamalarını isteriz.Yandaş düşünceler,inançlar ve duygulara sahip insanların olması mutlu eder sanki bizi. Acaba gerçekten böyle mi?Kendimizi mi kandırıyoruz?Yandaşlığı gerçekten yaşamak zenginlik mi görüyoruz?
Yaşam alanı içinde pek çok şeyde aslında hep kendimize yandaş ararız.Biri bizden farklı düşünüyorsa onun bakışını kendi bakış açımıza çevirmeye çalışırız.Akıl verip yönlendirmeye,yönetmeye calışırız.Bana göre gereksiz enerji harcama,karşımızdakini yorma,enerjisini bozma,huzurunu kaçırma eylemi.Kendi anlık mutluluğumuz için başkasını huzursuz etme.Bu durumu zenginlik olarak giren ve bunu yaşamaktan memnun olanlara birşey demiyorum.
"Farklılık zenginlik" diye söylenir.Bu durumda farklılık,farklı düşünme,farklı kültür,farklı bolluk olmuyor mu?Hep kendimizin aynısını bulma,arama bizi nasıl zenginleştirebilir?Kısa süreli kendimizi iyi hissetme politikasından öteye gitmeyeceğini düşünüyorum.Bir yerlerde kendimiz gibi düşünen,inanan,yaşayan,bakan,hisseden birilerinin olduğunu bilmek güzel,anlamlı .Ancak bunun yüzde olarak çoğunluğa yaymaya çalışmak ilerici,geliştirici,yaratıcı olmadığına inanıyorum.Birbirimizin aynısı olmak yalan,pembe dünyalar sunar.Farklılıkla kendimizi okur,görür,inşa ederiz .
Herşeyin aynı,yanlı,yandaş olduğu durumlar özgünlüğümüzü yok eder.Kendimizi bulamaz tam tersine kendi özümüzden uzaklaşırız .Güvenli olduğumuzu sandığımız limanlarda güvensiz,endişeli,cesaretsiz,enerjisiz oluruz.Değerlerimize yabancılaşırız.Kendimizi gerçekleştiremediğimiz için zenginlik yerine kıtlık hissine,mutsuzluğa,tatminsizliğe gireriz.
Kendine yandaş aramak zenginlik mi?Hakikaten mutluluk,huzur mu?Gerçekten gözlerin Işıl Işıl oluyor,kalbine,bedenine tatlı bir his mi yayılıyor?Ne dersin?Yüzleş,farkına var ve keşfet derim yandaşlığın zenginlik kaynağı olup olmadığını.
Yorumlar