Şu an bir hediyedir hepimize.Çoğumuz bunun farkında değiliz.Çoğumuz anı yaşayamayız.Geçmişe,geleceğe takılıyoruz.
Mükemmelliyetçi tarafımızdan kaynaklanıyor çoğu zaman.Kendimizi yetersiz,değersiz hissetmemizden.Sürekli bir şey yapmamak yapmak arasında kalmaktan.Başarı ile başarısızlığa takılmaktan.Başkalarını,ailemizi,kendimizi hayal kırıklığına uğratmaktan endişelendiğimizden.Kendi ve başkalarının beklentilerine yanıt verememekten.Olayları kontrol etme isteğimizden.Bunlar çoğu zaman mükemmeliyeti aramamızdan,mükemmelliyetçi olmamızdan kaynaklanan durum olabiliyor.
Belirlediğimiz hedeflere illa ulaşacağım,illa bu benim olacak,illa ben orada olacağım gibi beklentiler hem hırs hem mükemmelliyetçilikten kaynaklı.Bu da bizleri yapmamız gereken esas şeylerden uzaklaştırıp başarısız olarak tanımladığımız elde edemedim noktasına taşır.
Bir toplantıya,bir eğitime katıldığımız da konuşanın ne söylediğini anlamadığımız halde anlamış gibi görünürüz.Soru sormaktan kaçınırız.Kendimize yapamama,hata yapma,anlayamama ,soru sorma izni vermeyiz.Bu bizi mutsuz,huzursuz eder.Enerjimizi tüketir.Yaşam enerjimizi eritir sürekli.Bunları keşfet,farket.Bunlarla kendine kabul vererek yüzleşirsen mükemmelliyetçiliği bırakıp kendine huzurun kapısını açarsın.Mucizelerin kapısının ardı ardına
açıldığını farkedersin.
Sürekli kime ne söylediğin konusunda dikkatli misin?Kendini söylediklerini takip ederken mi buluyorsun?Bu sende tükenmişlik yaratıyor mu?Enerji,motivasyon,huzur ve mutluluğun da azalmaya yol açmıyor mu? Farkında değilsen bunlara yol açtığını şimdi bu satırları okurken farkedebilirsin.Yüzleşip,keşfedebilme fırsatına sahipsin.
Kendimizi beğenmişlik durumunda ya da çaresizlik durumunda bırakıyoruz.Niye?Mükemmelliyetçi yapıdan kaynaklı.Anın hediyesini yaşayamamaktan kaynaklı.Sürekli tedirgin hissetmekte,yeterince iyi olamamaktan kaynaklı.Ne zaman vazgeçip ne zaman devam edeceğimizi bilmemekten de kaynaklı.
Mükemmelliyetçiliği terket ki Huzur,mutluluk,o aradığın enerji aksın sana.İnanmıyorsan deneyimlemeye izin ver kendine.Yaşa mucizeyi.
Mükemmelliyetçi tarafımızdan kaynaklanıyor çoğu zaman.Kendimizi yetersiz,değersiz hissetmemizden.Sürekli bir şey yapmamak yapmak arasında kalmaktan.Başarı ile başarısızlığa takılmaktan.Başkalarını,ailemizi,kendimizi hayal kırıklığına uğratmaktan endişelendiğimizden.Kendi ve başkalarının beklentilerine yanıt verememekten.Olayları kontrol etme isteğimizden.Bunlar çoğu zaman mükemmeliyeti aramamızdan,mükemmelliyetçi olmamızdan kaynaklanan durum olabiliyor.
Belirlediğimiz hedeflere illa ulaşacağım,illa bu benim olacak,illa ben orada olacağım gibi beklentiler hem hırs hem mükemmelliyetçilikten kaynaklı.Bu da bizleri yapmamız gereken esas şeylerden uzaklaştırıp başarısız olarak tanımladığımız elde edemedim noktasına taşır.
Bir toplantıya,bir eğitime katıldığımız da konuşanın ne söylediğini anlamadığımız halde anlamış gibi görünürüz.Soru sormaktan kaçınırız.Kendimize yapamama,hata yapma,anlayamama ,soru sorma izni vermeyiz.Bu bizi mutsuz,huzursuz eder.Enerjimizi tüketir.Yaşam enerjimizi eritir sürekli.Bunları keşfet,farket.Bunlarla kendine kabul vererek yüzleşirsen mükemmelliyetçiliği bırakıp kendine huzurun kapısını açarsın.Mucizelerin kapısının ardı ardına
açıldığını farkedersin.
Sürekli kime ne söylediğin konusunda dikkatli misin?Kendini söylediklerini takip ederken mi buluyorsun?Bu sende tükenmişlik yaratıyor mu?Enerji,motivasyon,huzur ve mutluluğun da azalmaya yol açmıyor mu? Farkında değilsen bunlara yol açtığını şimdi bu satırları okurken farkedebilirsin.Yüzleşip,keşfedebilme fırsatına sahipsin.
Kendimizi beğenmişlik durumunda ya da çaresizlik durumunda bırakıyoruz.Niye?Mükemmelliyetçi yapıdan kaynaklı.Anın hediyesini yaşayamamaktan kaynaklı.Sürekli tedirgin hissetmekte,yeterince iyi olamamaktan kaynaklı.Ne zaman vazgeçip ne zaman devam edeceğimizi bilmemekten de kaynaklı.
Mükemmelliyetçiliği terket ki Huzur,mutluluk,o aradığın enerji aksın sana.İnanmıyorsan deneyimlemeye izin ver kendine.Yaşa mucizeyi.
Yorumlar