"Kendinle kavga etmek "bu da mı ne demek dediğini duyar gibiyim.Evet!Kendinle kavga etmeyi bırak.Zihninle,zihninin yarattıkları ile,egonla kavga etmeyi bırak. Egonun o kadar konusturuyorsun ki surekli zihninde bir şeyler üretip onun gerçekliğine inanıyorsun.Öfkeleniyorsun,kızıyorsun,kıskanıyorsun,güceniyorsun.Had bildirmek istiyorsun,kendini güçlü ya da ezik gösteriyorsun.Sürekli bir şeyleri elde etmeye,birileri gibi olmaya ,birilerini geçmeye çalışıyorsun.Hep "desinler"istiyorsun.Takdir edilmek istiyorsun.Kabul gören neyse onu yapmuğraşıyorsun.Değerlerini unutup başkalarının değerlerine göre yaşıyorsun. Kendi özünü unutup sürekli kendinle kavga ediyorsun.Bu şekilde mutlu musun?Huzurlu musun? Gerçekten yaşamında tatmin,doyum hissini alıyor musun?Bence hayır!Kendinle kavga ederek olmaz .Kendinle kavga ederek açılan mucize kapılarını farkedemezsin,algılayamazsın. Bir şeylerin eksikliğini hissederek,asıl ihtiyacın olan şeyi değilde ne...
Yaşama,kendine dair farkındalık kazanmak. Kendinle,seçimlerinle,seçeneklerinle ,çözümlerle yüzleşmek.Kendini keşfetmek.İstesek de istemesek de değişimin,gelişimin her an olduğunu kavramak.Aradığın mutluluğun,huzurun,içsel tatminin,başarının motivasyonun,ruhsal enerjinin zihnimizde olduğunu anlamak.İşte bunlar için yola çıktım ve pedal çevirmeye devam ediyorum.Bireysel koçluk çalışmaları ,grup seminerleri,bireysel- grup eğitimi ,atölye çalışmaları ile birlikte yürümeye davet ediyorum.