Yaşamın en önemli parçası ilişki ve uyum.İlişki iletişim ile kurulup başlar ve gelişen bir olgu.Başlayan her yeni ilişkinin nasıl şekilleneceğini,nasıl gideceğini ilişki süreci içindeki uyum belirliyor.
Tek taraflı ne kadar çaba harcanırsa harcansın ilişki süreci içinde karşı taraf gösterdiğiniz sevgiye,alakaya,saygıya,şefkate geri bildirimde bulunamıyorsa,bulunmuyorsa okuyamıyorsa maalesef uyum yakalanamıyor.İlişkine olursa olsun.Arkadaşlık,evlilik,sevgili,aile,kuzen,iş arkadaşı,patron,komşuluk ve bir çok ilişki uyum olmadan yürümüyor,devam edemiyor.Bir noktada ya sekteye uğruyor ya da başlamadan bitiyor.
Gözlemlediğim kadarı il ilişkiler hep tek taraflı itekleye itekleye yürütülüyor,yürüyor.Hep bir taraf daha gayret gösteriyor,diğeri işine geldiği gibi,neye ne kadar ihtiyacı varsa o kadar bir şey yapıyor .her iki tarafın karşılıklı menfaati söz konusu ilişkilerde ama bu sağlıklı menfaat ,beraber olmanın getirdiği huzur,neşe,mutluluk.Tek tarafın ihtiyaçları için kurulan ilişki iletişimi hep diğer tarafı mutsuz ediyor,tatminsiz oluyor kişi.Buna neden izin verir kişi?Karşı taraf mutlu olsun,o mutlu olsun çünkü mutsuz olunca beni mutsuz ediyor en azından mutlu olursa bana mutsuzluk getirmez ama aslında daha çok mutsuzluk getiriyor .Çünkü kişi bir süre sonra verici olmaktan ,hiç almamaktan hoşnut olmadığı ilişki yaşıyor.
İlişkilerde uyum o halde önemli.Entellektüel ,kültürel uyuma,benlik uyumuna,duygusal uyuma önem verilmeli.Hayat bakışı ,yaşam şekli,yetiştiriliş şekli,inançlar farklı olabilir .Bu uyuma engel değil.Tarafların çabası ile uyum yakalanıp çok güzel iletişim ile ilişki kurulup yürütülebilir bir durum.
İlişkilerde insanı en rahatsız eden durum sanırım sizi sevdiğini,değer verdiğini söyleyen kişinin ilgi göstermemesi,burnunun dibinde bulunurken var mısın yok musun farkında olmaması,önemsemesi en çok rahatsız eden durum.Bunu pek çok kişi yaşamıştır ve yaşamaya devam ediyordur.Sevdiğiniz kişinin yanındasınız size ilgi,sevgi göstermiyor,sizinle ilgilenmiyor,konuşmuyor,siz konuşurken dinlemiyor.Ne kadar kişiyi mutsuz eden,huzur kaçıran bir durum.Uzakta iken pek takılmaz insan işi,gücü vardır,müsait değildir diye.Yan yana ,dip dibe,yakınında olunca çok sinir bozucu oluyordur.Neden böyle olur?Bu tarz durumları hep kurulmuş yanlış ,uyumsuz ilişki olarak mı değerlendirmeli kişi?İlişkilerin bozuk olduğunu mu gösteriyor bu durum?
En çok insanlar sevdikleri tarafından ilgi görmemekten yakınır bir de diğer taraf hep sevdiğini,değer verdiğini söylüyorsa bu daha keyif bozucu oluyor.
Ülke olarak tüm dünyada bu sorun var aslında.İlişki ev iletişim üzerine ders almalı,eğitimlerden geçmeliyiz.Hep biri diğerinden bekler durumda,hep biri diğerini sömürmek için hazır ol durumunda.Biraz iyi niyet gösterdi mi kişi arkası geliyor.
İletişim düzeyi ilişkileri oluşturuyor.yaşamın her alanında ,her ortamda var olan ve dünyanın sonuna kadar var olacak,yaşayacak.
Çok fazla gözlem yapıyorum iletişim,ilişki düzeyleri üzerinde.Kimi çok güzel ,kimi bozuk,kimi idareci,çoğu mutsuz ve umutsuz.
Aynı evde yaşayan kardeşlerin,karı kocanın,sevgilinin,anne,babanın,ebeveyn çocukların birbirlerine olan ilgisizliğinin altında yatan neden ne acaba?hep beraber olmak mı, her an elin altında olunduğunun bilinmesi mi,istenildiğinde yanında olacağını bilmek mi,karşı tarafın şımarıklığı mı,şımartmamak için sevgi,ilginin verilememesi mi?Bunların hepsi ayrı ayrı neden sanırım.Daha başka nedenler de eklenebilir.
Sevgi,ilgi,şefkat olan yerde herkes barınır,olmak ister,gitmek istemez ev orayı özler.Orada merhamet,vicdan,adalet ,güzellik,huzur vardır.Buralarda ilişkinin içine girip uyum yakaladı mı kişi iletişimin güzelliği ile doğar ve sürdürür varlığı.Uyum olan her yerde yaşam güzeldir.
Kişi ile mesleğin ,işin uyumu da çok önemli.Karakter,kişilik meslek ve iş ile ne kadar uyumlu ise o kadar başarı,o kadar keyif,neşe,mutluluk vardır.Kişi potansiyelini o kadar iyi şekilde ortaya döker ve verim alır.
İş ortamını paylaşan kişilerin birbiri ile uyumu da çok önemli.
İlişki ne olursa olsun yüzde yüz bir uyum yakalanabilir mi bilmiyorum ama uyum oranı ne kadar yukarıda ise o kadar güzel iletişim ve ilişki kuruluyor,gelişiyor,keyifli,tatlı oluyor.İnsanoğlu bunun ne kadar bilincinde bu bir soru işareti.Günümüzde böyle şeyleri ben kimseden duymuyorum,hep bir uyumsuzluk hakim ve yaşam,ilişki bu şekilde sürdürülüyor.Çıkarlar,yalnız kalmamak,sosyal olmak,bir guruba dahil olmak gibi nedenlerle.Bunu çoğumuz kendimize bile itiraf edemiyor ve devam ettiriyoruz yaşamın kuralı olmuşcasına.Sonrası mutsuzluk,huzursuzluk,bizi andan alan ,bizi bizden alan,canımızı sıkan,'hep neden böyle'' dedirten ilişkiler.Buna rağmen değiştirmeden ,altında yatan sebebi aramadan devam eden ilişkiler.Sanırım bu da konfor alanını terk edememekten geliyor.Bazı insanların hiç ey vallahi yoktur,böyle olmak mı lazım her zaman bilmem ama yerine göre evet böyle olmalı.Olmalı ki kişi üzülmesin,zarar görmesin,ısrarla zarar gördüğü ilişkide kalmaması için.
Bu konuyu neden yazdım şu bir kaç gün içinde tanık olduğum bir kaç iletişim,ilişki bunları düşündürüp yazdırdı.Sürekli gündemde,yaşayan bir durum.Başak pek çok şey yazılabilir ,sentez,analiz,gözlem paylaşılabilir.Yakalanır mı,uğraşmaya değer mi diye bir düşünmek ,düzenlemek ilişki ve uyum düzeyini gerekli gibi geldi bana.
Tek taraflı ne kadar çaba harcanırsa harcansın ilişki süreci içinde karşı taraf gösterdiğiniz sevgiye,alakaya,saygıya,şefkate geri bildirimde bulunamıyorsa,bulunmuyorsa okuyamıyorsa maalesef uyum yakalanamıyor.İlişkine olursa olsun.Arkadaşlık,evlilik,sevgili,aile,kuzen,iş arkadaşı,patron,komşuluk ve bir çok ilişki uyum olmadan yürümüyor,devam edemiyor.Bir noktada ya sekteye uğruyor ya da başlamadan bitiyor.
Gözlemlediğim kadarı il ilişkiler hep tek taraflı itekleye itekleye yürütülüyor,yürüyor.Hep bir taraf daha gayret gösteriyor,diğeri işine geldiği gibi,neye ne kadar ihtiyacı varsa o kadar bir şey yapıyor .her iki tarafın karşılıklı menfaati söz konusu ilişkilerde ama bu sağlıklı menfaat ,beraber olmanın getirdiği huzur,neşe,mutluluk.Tek tarafın ihtiyaçları için kurulan ilişki iletişimi hep diğer tarafı mutsuz ediyor,tatminsiz oluyor kişi.Buna neden izin verir kişi?Karşı taraf mutlu olsun,o mutlu olsun çünkü mutsuz olunca beni mutsuz ediyor en azından mutlu olursa bana mutsuzluk getirmez ama aslında daha çok mutsuzluk getiriyor .Çünkü kişi bir süre sonra verici olmaktan ,hiç almamaktan hoşnut olmadığı ilişki yaşıyor.
İlişkilerde uyum o halde önemli.Entellektüel ,kültürel uyuma,benlik uyumuna,duygusal uyuma önem verilmeli.Hayat bakışı ,yaşam şekli,yetiştiriliş şekli,inançlar farklı olabilir .Bu uyuma engel değil.Tarafların çabası ile uyum yakalanıp çok güzel iletişim ile ilişki kurulup yürütülebilir bir durum.
İlişkilerde insanı en rahatsız eden durum sanırım sizi sevdiğini,değer verdiğini söyleyen kişinin ilgi göstermemesi,burnunun dibinde bulunurken var mısın yok musun farkında olmaması,önemsemesi en çok rahatsız eden durum.Bunu pek çok kişi yaşamıştır ve yaşamaya devam ediyordur.Sevdiğiniz kişinin yanındasınız size ilgi,sevgi göstermiyor,sizinle ilgilenmiyor,konuşmuyor,siz konuşurken dinlemiyor.Ne kadar kişiyi mutsuz eden,huzur kaçıran bir durum.Uzakta iken pek takılmaz insan işi,gücü vardır,müsait değildir diye.Yan yana ,dip dibe,yakınında olunca çok sinir bozucu oluyordur.Neden böyle olur?Bu tarz durumları hep kurulmuş yanlış ,uyumsuz ilişki olarak mı değerlendirmeli kişi?İlişkilerin bozuk olduğunu mu gösteriyor bu durum?
En çok insanlar sevdikleri tarafından ilgi görmemekten yakınır bir de diğer taraf hep sevdiğini,değer verdiğini söylüyorsa bu daha keyif bozucu oluyor.
Ülke olarak tüm dünyada bu sorun var aslında.İlişki ev iletişim üzerine ders almalı,eğitimlerden geçmeliyiz.Hep biri diğerinden bekler durumda,hep biri diğerini sömürmek için hazır ol durumunda.Biraz iyi niyet gösterdi mi kişi arkası geliyor.
İletişim düzeyi ilişkileri oluşturuyor.yaşamın her alanında ,her ortamda var olan ve dünyanın sonuna kadar var olacak,yaşayacak.
Çok fazla gözlem yapıyorum iletişim,ilişki düzeyleri üzerinde.Kimi çok güzel ,kimi bozuk,kimi idareci,çoğu mutsuz ve umutsuz.
Aynı evde yaşayan kardeşlerin,karı kocanın,sevgilinin,anne,babanın,ebeveyn çocukların birbirlerine olan ilgisizliğinin altında yatan neden ne acaba?hep beraber olmak mı, her an elin altında olunduğunun bilinmesi mi,istenildiğinde yanında olacağını bilmek mi,karşı tarafın şımarıklığı mı,şımartmamak için sevgi,ilginin verilememesi mi?Bunların hepsi ayrı ayrı neden sanırım.Daha başka nedenler de eklenebilir.
Sevgi,ilgi,şefkat olan yerde herkes barınır,olmak ister,gitmek istemez ev orayı özler.Orada merhamet,vicdan,adalet ,güzellik,huzur vardır.Buralarda ilişkinin içine girip uyum yakaladı mı kişi iletişimin güzelliği ile doğar ve sürdürür varlığı.Uyum olan her yerde yaşam güzeldir.
Kişi ile mesleğin ,işin uyumu da çok önemli.Karakter,kişilik meslek ve iş ile ne kadar uyumlu ise o kadar başarı,o kadar keyif,neşe,mutluluk vardır.Kişi potansiyelini o kadar iyi şekilde ortaya döker ve verim alır.
İş ortamını paylaşan kişilerin birbiri ile uyumu da çok önemli.
İlişki ne olursa olsun yüzde yüz bir uyum yakalanabilir mi bilmiyorum ama uyum oranı ne kadar yukarıda ise o kadar güzel iletişim ve ilişki kuruluyor,gelişiyor,keyifli,tatlı oluyor.İnsanoğlu bunun ne kadar bilincinde bu bir soru işareti.Günümüzde böyle şeyleri ben kimseden duymuyorum,hep bir uyumsuzluk hakim ve yaşam,ilişki bu şekilde sürdürülüyor.Çıkarlar,yalnız kalmamak,sosyal olmak,bir guruba dahil olmak gibi nedenlerle.Bunu çoğumuz kendimize bile itiraf edemiyor ve devam ettiriyoruz yaşamın kuralı olmuşcasına.Sonrası mutsuzluk,huzursuzluk,bizi andan alan ,bizi bizden alan,canımızı sıkan,'hep neden böyle'' dedirten ilişkiler.Buna rağmen değiştirmeden ,altında yatan sebebi aramadan devam eden ilişkiler.Sanırım bu da konfor alanını terk edememekten geliyor.Bazı insanların hiç ey vallahi yoktur,böyle olmak mı lazım her zaman bilmem ama yerine göre evet böyle olmalı.Olmalı ki kişi üzülmesin,zarar görmesin,ısrarla zarar gördüğü ilişkide kalmaması için.
Bu konuyu neden yazdım şu bir kaç gün içinde tanık olduğum bir kaç iletişim,ilişki bunları düşündürüp yazdırdı.Sürekli gündemde,yaşayan bir durum.Başak pek çok şey yazılabilir ,sentez,analiz,gözlem paylaşılabilir.Yakalanır mı,uğraşmaya değer mi diye bir düşünmek ,düzenlemek ilişki ve uyum düzeyini gerekli gibi geldi bana.
Yorumlar