Ana içeriğe atla

Zaman ve Biz

 Zaman hepimizin içinde yuvarlandığı,yaşadığı,yarıştığı bir olgu.Kimimize yetmez,kimimize çok gelir.Mevsimler,gece gündüz,gün,hafta,ay,yıl,mesai başlangıcı bitişi,doğum ölüm,tatil,mola,hafta sonu ,kahve zamanı,çay saati,oyun zamanı,uyku vakti,kitap saati,haber yayını ve bir çok olay  doğa,yaşam,aktüalite onunla başlar ve son bulur.
   Çoğumuzun dilinden vaktim yok,zaman bana yetmiyor,zamana yetişemiyorum,işlerimi bitiremiyorum gibi cümleler dökülür.Neden zaman yetmez?Neden işler yetişmez?Acaba zamanı mı iyi kullanamıyoruz?Hangi işimizi önce hangisini sonra yapmamız gerektiğine mi karar veremiyoruz?Acil olan ,en önemli işimizi belirleyemiyoruz?Hangi işi ne kadar zamanda yapabildiğimizin mi farkında değiliz?Hangisi?Bunların olması zamanı iyi planlayamama sorununu getirir ve sonucunda işlerimiz bitmez ,gün bize yetmez.
   İş ve günlük yaşantımızda önceliğimizi iyi belirlemeliyiz.Günlük yaşantımızın içinde iş hayatımız var .İş zamanımızın büyük bir kısmını kapsar.Zamanını iyi planlayan birey gün içinde tüm programını  yapabileceği için  kendini iyi hisseder ,kafası rahat olur,o günün programını tamamladığı için mutlu olur.
    Zamanımızı çalan hırsızları öncelikle belirleyelim.Öğlen yemeğinde çok mu vakit geçiriyoruz,aralarda mesai arkadaşlarımızla çok mu konuşuyoruz,sigara molasına çok mu çıkıyoruz,ağır mı çalışıyoruz,işimizi doğru ve iyi yapmamıza rağmen ve bunu bildiğimiz halde yaptığımızı defalarca kontrol edip duruyormuyuz,işlerimizi önceden rahat rahat yapmak varken son ana mı bırakıyoruz?Bunları saptayalım.Zamanımızı fazla alan işleri belirleyip onları en aza indirmeyi hatta elemeyi becerirsek vakti daha iyi kullanabildiğimizi görebiliriz.
    Spontanlığın az  planlı,programlı  hayatın  daha çok olduğu bir hayat sürerken zaman kavramı olmayan insanlara fazla  vakit ayırdığımız da olur.Bu süre sonra bu programımızın günlük olarak aksamasına neden olur ve huzursuz oluruz.Bu tür zaman hırsızlarına da dikkatli olunmalı. Günlük olarak iş ve özel  hayatımızda ne planladıysak ona riayet eder,ötelenebilecek olanları öteleyebilirsek zamanı yakalar ve kendimizi ona uydurursak hem stres olmaz hem de kendimizle gurur ,sevinç duyarız.''Aman boş ver canım yarın yaparsın ''diyenlere dikkat.Böyle diyen ne kadar kişi varsa hep onlar için programımızı aksatır sonrasında  keyfimiz kaçar onlar mutlu olurken kendimiz huzursuz oluruz.
    Dengeli olalım.Aslında hayatın her alanında denge lazım.Denge varsa huzur,neşe,sevinç,saygı,hoşgörü,enerji,ruh,mutluluk ta oluyor.Yoksa hep bir şeylerin eksikliğini hissediyoruz.Eksik olanı bulup çıkarmak yerine onu doldurmaya çalışıyoruz ve daha huzursuz oluyor,mutsuzluğumuzu çoğaltıyoruz.
    Kitap okumak ,spor yapmak,günlük tutmak,bir hobi geliştirmek ve bir çok istediğimiz şeyleri yapmak  için hep aynı bahaneyi kullanırız çalışıyorum ,ev hanımıyım zamanım yok deriz.Hepsi bizim ürettiğimiz bahaneler.İstersek gün içinde istediğimiz her şeyi yapabiliriz.Bunun için; işe  zamanı iyi kullanmaya çalışarak,bunun nasıl yapılacağını öğrenerek başalayabiliriz. Zamanı iyi kullanan hayata çok şey sığdırır. Zamanı en verimli bir şekilde kullanalım ve onu  iyi yaşayalım.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kendine Hak Gördüğünü Başkasına da Hak Görüyor musun?

     Bencil olmak !Bu hepinizden var.Kimse ben bencil değilim demesin.Hepimizde var bencillik.Bencillikten biri, önce ben sonra sen denen olumlu bencillik.İkincisi,sadece ben ve hiçbir zaman diğeri denmeyen olumsuz bencillik.Sanırım bu iki alanda kendimizi mutlaka göreceğiz.Hangi alanda olduğumuzu farkedeceğiz.    Herkesin kendisine şunu sormasını isterim:"ben kendim için bunu şunu istiyorum ,peki bunu en yakınlarımdan başlayıp hiç bilmediğim insanlara kadar isteyebiliyor muyum"diye.Kendimiz için her istediğimiz bir başkası için ihtiyaç,arzu,mutluluk,huzur olmayabilir.Ancak kendime hak diye görüyorsam oda,onlar da istiyorsa onunda olsun,onda da olsun diyebiliyorsam demek ki olumlu bencil taraftayım.    Toplu yaşamın içindeyiz.İster tek ,aileyle,evli,arkadaşla yaşayalım,apartman,müstakil ev olsun her gün toplu yaşamın içinde nefes alıp veriyoruz.Sadece kendi keyfini düşünüp,"benim tek eğlencem bu"gibi düşüncelerle kendine hak görüp diğerini düşünmeden...

Nasıl Egoist Olunur?

      Hep ben ,benim,benim dediğim,benim ihtiyaçların,benim arzularım,......gider.Bu tür kelimelerle başlayan her cümle Ego,egoistlik kokar.Baş rolde sadece biz varızdır ,sadece biz.     Hep sahip olma duygusu ,hep en olma,önde olma duygusu tanıdık geliyor mu?İstediğimiz,ihtiyaclarımız için sorun çıkarmak,etrafımızda bulunan bireyleri zorlamak ,onları hiç düşünmemek.Sadece kendi hissetmek,yasamak,sahip olmak istediklerimiz için başkalarını alet etmek,sıkmak,üzmek,kırmak,onlara empati yapmamak.     Başkalarının gözündeki görüntümüz,düşüncedine,tskdirine önem vermek.Bun benlik duygusu için sadece kendimizi düşünmek,kenfimiz için yaşamak.     Sürekli karşındakinin,etrafındakilerden istemek,almak.Senin icin yapılan iyilikleri,güzellikleri değerli bulmamak,"yapmasaydın,etmeseydin "demek.     Sürekli kendi konforunu,luksunu,rahatligini,karnini,tstmsk istediği,sahip olmak istediği şeyler için yaşamak başkasının isteklerini,ihtiyacların...

Dikkat Et, Gözlerin,Beden Dilin Seni Ele Veriyor!

     Dikkat Et!Gözlerin,Bedenin Seni Ele Veriyor! Farkında mısın?        Ne kadar dışarıda ,birileri ile birlikteyken gülücükler dağıtalım,kahkahalar atalım bunların yalan olduğu dönük ,içi gülmekten gözlerden anlaşılıyor.Kahkaha ve gülücükler kestiğinizde duranlığınız sizi hemen ele veriyor.Mış gibi yaparak kendimizi bunlarn oluşturacağı enerjiye sokmak güzel ancak sırıtıyor üzerimizde,yalan olduğu,numara düğü anlaşılıyor.Çünkü içselleştiremiyoruz.O oluşturabileceği manevi ruhani etkiyi anlayarak,algılayarak keşfetmek,deneyimlemek üzere yapmıyoruz.O nedenle yaşayamıyoruz.Kalıcı olmuyor.Kalıcı olabilmesi ya da kendimizi bu moda sokabilmemiz için anlamamız,farkına varabilmemiz önemli.Yapmış olmak için yapmak,tavsiye ediliyor diye yapmak işte o söylenen kelebek veya balayı etkisi yaratır .    Hiç farkında değiliz karşımızdakinin kişiden hoşlanmadığınızın halde gülücük atsak da karşı taraf beden dilimizden,bir bakışımızdan,ses rengimizden anlı...