Karşımızdakini dinlemeden,anlamadan,araştırmadan,asılsız suçlamalarla suçlu ilan ediyoruz,hesap soruyoruz.Bunu özel,günlük ve iş yaşamında çok sık yapıyoruz ve maruz kalıyoruz.Ne kadar feci bir şey.İnsan masum olduğunu bile bile kendini savunmasız bir durumda bulup kötü hissediyor bir de kendini masum olduğuna ,suçlu,suçu olmadığına ikna etme mecburiyetinde buluyor.Bunu yaşamak çok kötü.Bu psikolojiyi sanırım herkes bilir.
İthamda bulunmadan önce ilk etapta bakıldığında hemen karşı tarafa ithamda bulunacağımıza önce soruşturursak,araştırsak ve öyle karar versek daha güzel olmaz mı?Karşı tarafa bir kere ithamda bulundun mu arayı soğutur o kişinin sevgi ve saygısını kaybedersin.Kimse haksız yere suçlanmaktan ,mağdur edilmekten hoşlanmaz konu ne olursa olsun.Yapmayalım,hemen suçlamayalım.Kendimizi kontrol edip aynı duruma'' ben maruz bırakılsam ne hissederim ''diye düşünerek hareket edersek ithamda bulunmayı da en aza indirir ,sonrasında da yapmamayı öğreniriz.
Çocuğumuza,eşimize,çalışanımıza,arkadaşımıza,annemize,babamıza,kardeşimize ,hiç kimseye ithamda bulunmayalım,kimseyi lütfen zan altında bırakmayalım.Mevzu çok basit bir şey olsa bile ; çok rahatsız edici ,çirkin.Bir de çok ciddi durumlar da insanı ölüme,hapse kadar götürebilir.Sağ duyu her zaman devrede.Algılar açık,öfkeler kontrollü olsun.Bu da önemli bir iletişim.Kriz zamanı böyle bir şey.İşte böyle durumlarda iletişimi,ilişkiyi sağlıklı yönetebilen,yürüten her zaman kazanır,saygı ve sevgi görür.Değer bulur.
Kan bile çıkartır. Lütfen!Dikkat edelim ve sakın ithamda bulunmayalım.
Yorumlar